Hepimiz insanın ve içimizde sınırsız bir sevgi var. Bu sevgi hiçbir koşulda bitmez, üstü küllense bile her zaman içimizde yaşar. Her insanın içinde de gönüllülük arzusu ve duygusu vardır. Ancak bunu eyleme dönüştürmek, niyet olmaktan çıkarabilmek gerekir. Hevesle, arzuyla gönüllülük olmuyor.
Gönüllü olabilmek için emek vermek lazım. Gönüllülüğü öğrenebilecek bir arzu, istek olması ve bunu hizmete dönüştürebilmek için de emek ve zaman ayırmak gerekir. Bana dünya kadar talep geliyor. "Ben de gönüllü olmak istiyorum." diyorlar. Ancak ben kime "Şu işi yap!" dersem, "Benim zamanım yok." deniyor. İçte arzu duymak da önemli bir şey ama zaman ayırmadan, emek vermeden ve gönüllülüğü öğrenmeden gönüllü olunmaz.
Üniversitedeki öğrencilerimi ikişer aylık staja gönderiyorum. Derste anlattığım her şeyi çok iyi anlamalarına rağmen staja gittikten sonra gönüllülüğe bakış açıları bambaşka oluyor. Gönüllü çalışmalara katılmadan, gönüllü kuruluşlarda yer almadan, gönüllülük projeleri geliştirmeden ve bu işe zaman ayırmadan, bir insanın iyi bir gönüllü olabilmesi mümkün değil.
Sadece zihinde yaratmakla, gönülde bulundurmakla gönüllü olunmuyor. Mutlaka gönüllülüğe zaman ayırmak gerekiyor. Zamanım yok diyen insanlara bakıyorum zamanı o kadar hor kullanıyorlarki. Geceleri saatlerce televizyon izleyenler, hiçbir şey vermeyen programlara saatlerini, hatta bütün bir gününü ayıran insanlar var.
İyi bir gönüllü olmak için biraz başka insanları düşünüp, başka insanlara hizmet edecek projeler geliştirmek ve bu projeleri hayata geçirecek zamanı ayırmak gerekir.
Çocuğun bütün kişiliği 7 yaşına kadar oluşur, 7 yaşından sonra çok fazla bir şey eklenmez. Çocuk dünyaya geldiği andan itibaren onu sevgiyle büyütmek gerekir. Çocuk ana rahminde anne kalbinin sesini dinleyerek büyümüştür ve dünyaya geldiği anda büyük bir korku içine düşer. Kucağımıza aldığımızda, an [...]
Daha FazlaÇocuk ve aile ilişkilerinde söylemekle, nasihat vermekle hiçbir yere ulaşamayız. Eğer biz çocuklarımıza herhangi bir konuda nasihat vermeye, bir şeyler öğretmeye çalışırsak oradan çok önemli tepkiler alırız. Bize olan sevgi ve saygılarında eksilme başlar. Nasihat veren babaanne ve dededen her çocuk [...]
Daha FazlaGönüllülük gerçek bir yardımlaşma ve hizmet hareketidir. Gönüllülük, hizmetin hiçbir karşılık beklemeden, insanlık ölçüleri içinde, sevgi ve şefkatle insana ulaştığı noktadır. Bizim gerek profesyonel yaşamımızda gerekse gönüllülük yaşamımızda hizmet ve yardımlaşma bilincini hedef almamız ve bu hedef [...]
Daha FazlaGönüllülük, öğretilen bir şeydir. Bizim başka insanları iyi sevebilmemiz ve sevgimizin sorumluluğunu tam olarak yerine getirebilmemiz için, başka insanların ihtiyaçlarını saptayabilmemiz ve onlara yararlı olabilmemiz için, dünyanın ihtiyaçlarını tam olarak anlayabilmemiz ve bunları karşılayabilecek [...]
Daha FazlaBir insanın gönüllü olabilmesi için, insanlara karşı esirgemez, koşulsuz ve ayrımsız bir sevgi içinde olması gerekir. İnsan, evrenin en şerefli varlığı olarak yaratılmıştır. Sadece insanı değil, doğadaki, çevredeki, evrendeki bütün her şeyi koruma duygusu içinde olmamız gerekir. [...]
Daha FazlaBir insanın iki dünyası vardır; birisi bu içinde yaşadığımız dünyadır, diğeri de kendi iç dünyamızdır. Bu dünyaya o kadar çok odaklanıyoruz ki, iç dünyamızla olan ilişkimizi kesiyoruz. Bu nedenle çocuklara öncelikle iki dünyamız olduğunu öğretmemiz gerekir. Bu dünyamız bizim aklımızla, bedenimi [...]
Daha Fazla