Aileler ve çevre tarafından yapılan düzgün ve akıcı konuşma baskısı çocukta kekemeliğe yol açabiliyor. Çocuklar konuşurken hata yapma korkusu yüzünden ‘kekeme’ olabilir”
Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Figen Karaceylan Çakmakçı, kekemeliğin nedenleri ve tedavisi konusunda ailelere uyarılarda bulunarak “Çocuklara düzgün ve akıcı konuşma baskısı yapmayın” dedi.
Çocuğun bir şey anlatırken tekrara düşmesi normalde 4-5 yaşına kadar sürer. Bu masum tekrarlarla kekemeliğin birbirinden ayırt edilmesi gerekir. Çocuklardaki bu normal akıcılık kusurunun kekemelik haline gelmesinde çevrenin baskı ve beklentileri, ailenin dikkatinin çocuğun konuşması üzerine yoğunlaşması etkili oluyor.
Çocukların konuşma kusurları ve hataları ‘kekeme’ olarak değerlendirilmemeli. Çocukların kendini kekeme olarak görmelerine izin verilmemeli ve bu süreci tehlikesizce atlatmaları sağlanmalı.
Çocuklara kekemelik teşhisi konmadan önce bu davranışların şiddeti, yaşı, süresi, pekiştirici etkenlerin ele alınması gerekir. Birtakım etkenler ile ortaya çıkan çeşitli kaygı bozukluklarının varlığı, bu davranışa bağlı olarak zaman içerisinde arkadaşlardan uzaklaşma, sınıfta söz almama ve özgüvende düşüş gibi işlevsellikte bozulmalar araştırılmalı. Kekemelik tedavisi konulduktan sonra ise nefes egzersizleri, harf ve kelimelerin doğru telaffuzu üzerine odaklanan konuşma terapileri uygulanmalı.
Çocuğun konuşması üzerine aşırı titizlik gösterilmemeli
Çocuk konuşurken sakince dinlemeli ve bir şey söylemek istediğinde acele etmeden söyleyebileceği kadar zaman verilmeli
Çocuğun konuşması kesilmemeli, tutulduğunda yardım etmeden sabırla kendilerinin bunu düzeltmeleri beklenmeli
Çocuğa hiçbir zaman "dur, acele etme, yeniden başla, önce derin bir nefes al" gibi uyarılarda bulunulmamalı
Çocuk konuşurken onun dudak hareketlerine değil gözlerine bakılmalı
Katı disiplinden sakınılmalı ve alay etmek bir disiplin aracı olarak kullanılmamalı
Çocuğun yanında kusurları hakkında konuşulmamalı
İleri kekemelik hallerinde çocuğun en az şaşırdığı ve rahatça konuşabildiği durum ve şartları saptayarak bu durum ve şartlarda konuşturulmalı
Yanlış konuştuğunda ya da tutulduğunda cezalandırmakla tehdit edilmemeli ve cezalandırılmamalı
Yorgun ve heyecanlı olduğu zamanlarda çocuk konuşmaya zorlanmamalı
Yavaş konuştuğunda hızlı konuşması için baskı yapılmamalı
Çocuk konuşamama probleminin farkındaysa onu bu yönden açıklığa kavuşturmak için uygun zamanlarda "konuşurken bazı tekrarlar, irkilmeler, tutulmalar yaptığı fakat bunların önemli olmadığını, bunlardan kurtulmanın mümkün olduğu zaten herkeste buna benzer durumların görüldüğü" söylenmeli
Çocuğun kendine karşı iyi, olumlu tavır geliştirmesine yardım edilmeli, çocuğun sahip olduğu iyi özellikler ortaya çıkarılmalı.